Raw (2017) - σκηνοθεσια Julia Ducournau

Η Ζιστίν είναι μια νεαρή χορτοφάγος που ξεκινά τη φοιτητική της ζωή μακριά από το σπίτι, σε μια σχολή κτηνιατρικής, όπου σπουδάζει και η αδερφή της. Σε μια τελετή «μύησης» θα δοκιμάσει για πρώτη φορά κρέας και η ζωή της θα αλλάξει δραματικά, με ανεξέλεγκτες συνέπειες.

...come of age cannibalistic horror με πολλά στοιχεία μαύρης κωμωδίας κυρίως ...όχι το  κατηγορώ του να είσαι βετζετέριαν όπως  νόμιζα αρχικά ότι θα έβλεπα...ίσως επηρεαζόμενη απο την περσινή πατάτα του green inferno 

οσο την εβλεπα την ταινια ελεγα απο μεσα μου "ρε φιλε γελάει ο κοσμος με τουτα εδω" αλλα το πολυ καλο τέλος του με έκανεα να βάλω τις σκεψεις μου σε σειρα αναθεωρησα οσα εβλεπα μεμονωμένα.

Έχουμε ξαναδεί πολλάκις τέτοιες ταινίες που αναφέρονται τόσο στην ενηλικίωση μιας γυναίκας όσο και στη φύση και το σώμα της τόσο στα υπόλοιπα  κινηματογραφικά είδη και στο χορορ Στο μυαλο μου έρχονται τα πρώτα πρώτα τα ''ginger snaps" και  "μια γυναίκα δαιμονισμένη" (προς θεού δεν τα συγκρίνω μεταξύ τους).

Το raw εδω καταπιάνει και άλλα θέματα όπως την καταπίεση, την οικογένεια (γονείς, αδερφή) τους φίλους την σεξουαλικότητα την κοινωνική ένταξη στους κυκλους οπου βρισκονται ανθρωποι με τους οποίους σχετιζόμαστε 

Προσωπικά το περιμενα πολυ πολύ χειρότερο, γελασα πολυ με καποιες σκηνές εκνευρίστηκα με πολλές άλλες ειδικα με τις σκηνές με τα νταηλίκια απο τους μεγαλύτερους φοιτητές κλπ.  Αρκετά καλό και με πολυ ωραία μουσική οχι και αριστούργημα που το παρουσίαζαν εδώ και καιρό τα διαφορα sites 

Γενικά όμως δεν είναι τόσο ακραίο όσο περίμενα και βλέπεται (σχετικά) ευχάριστα...

                                         δειγμα του πολυ ωραιου σαουντρακ

...christine