Ο Επιφανής Πολίτης (El Ciudadano Ilustre), Σκηνοθέτες: Gastón Duprat, Mariano Cohn

Έχοντας αρνηθεί να παραστεί σε μια σειρά από βραβεύσεις, ο Αργεντινός νομπελίστας Ντανιέλ Μοντοβάνι δέχεται να ταξιδέψει από τη Βαρκελώνη πίσω στη γενέτειρά του, η οποία θέλει να τον τιμήσει. Σαράντα χρόνια μετά, ωστόσο, το Σάλας είναι γεμάτο εκπλήξεις για τον διάσημο συγγραφέα

Δοσμένο με λιτή σκηνοθετική και σεναριακη γλωσσα και οχι πολλές ερμηνευτικές φαμφάρες... Ένα φιλμ απο την Αργεντινή, το οποιο απο τη μία παρουσιάζει ενα Νομπελίστα συγγραφέα και την επιστροφή στην γενέτειρα πόλη του, την οποία αποφεύγει για τέσσερις δεκαετίες παρολαυτα την κουβαλάει παντα μαζι του και τον εμπνεει δημιουργικά να γραφει νουβέλες με πρωταγωνιστες τους κατοικους και τις ιστοριες που εζησε εκει. Νουβέλες που τον έκαναν έναν υπερεπιτυχημενο πανσιγνωστο καλλιτεχνη παρόλαυτα  αρκετα προσιτός ανθρώπινος ευαίσθητος βλεπει με ουσιαστικη ματια πλεον τα πραγματα και μετα το Νομπελ  πλεον αισθανεται μια στειροτητα νέων ιδεων και εμπνευσης (εύστοχες παρατηρήσεις για την ουσία της Τέχνης μέσα από τη ματιά ενός νομπελίστα συγγραφέα)

Άπο την άλλη πλευρα παρουσιαζονται οι κάτοικοι της γενετειρας πολης του μιας μικρης κωμοπολης χαμενης στα βαθη της αργεντινής οι οποίοι ειναι ως επι των πλειστων γραφικοι και αξεστοι τυποι που εχουν εμμονή με τον μικροκοσμο τους χαρακτήρες που ολοι οσοι εχουμε ζησει σε μικρες πολεις και χωριά τους εχουμε ζησει στο πετσι μας , οι οποίοι αλλοτε θαυμαζουν και αλλοτε ζηλευουν αυτο που κατόρθωσε να κάνει απο το πουθενα ο πρωταγωνιστής (ο παλιος φιλος του πρωταγωνιστή που εχει σαν χομπυ το κυνήγι μου θυμισε εναν προσωπικο μου γνωστο ατομο)

Η συγκρουση των δυο αυτων κοσμων καθοτι ο συγγραφεας φυσικα εχοντας ζησει μια αλλη ζωη και εχοντας ανοιξει τους οριζοντες του φυσικά νιώθει ανώτερος από τους συμπολίτες που τον τιμούν σε αστείες τελετές (παραλαμβάνει το μετάλλιο του Επιφανούς Πολίτη από τα χέρια μιας νικήτριας στα τοπικά καλλιστεία! Και τον συγκρινουν σαν εξαγωγιμο προιον της Αργεντινής όπως ο Μέσι, Μαραντόνα και Πάπας.... Κάτι παρόμοιο έχω ακούσει κι εγώ στην δική μου πόλη!!!??!!! ) και, όσο κι αν προσπαθεί, απλώς δεν γίνεται να καταπιεί το κακό γούστο, τη χαμηλή ποιότητα και, κυρίως, τη στασιμότητα της σκέψης και της νοοτροπίας Παρολαυτα ειναι αρκετα προσιτος και ουχί μπλαζε.

Αξιζει την θεαση ειναι βραβεβυμενο σαν καλυτερη ταινια στο φεστιβάλ Βενετίας και στο φεστιβάλ Θεσσαλονικης