Snowpiercer (2013)

Η πάλη των τάξεων σε μια νέα εποχή των Παγετώνων.

Η πλοκή: Το 2014, η ανθρωπότητα θα βρει, μέσω της επιστήμης, έναν τρόπο για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη με ένα συνθετικό χημικό που χρησιμοποιείται για την ψύξη της γήινης ατμόσφαιρας. Τα πράγματα παίρνουν μια ανεξέλεγκτη τροπή και ο πλανήτης βυθίζεται σε μια νέα εποχή των παγετώνων. Η ανθρωπότητα αφανίζεται και το μόνο καταφύγιο που προσφέρεται στους επιζήσαντες είναι ένα αυτοτροφοδοτούμενo (με νερό) τρένο-Κιβωτός που δεν σταματά ποτέ, κάνοντας γύρους σε όλον τον πλανήτη. 18 χρόνια μετά μέσα στον μικρόκοσμο του τρένου, η κοινωνία είναι διαιρεμένη σε ευδιάκριτα στρώματα, χωρισμένη από τα ίδια τα βαγόνια. Στην κεφαλή του συρμού, εκτός από τη μηχανή και τον οδηγό της, τον σχεδόν θεοποιημένο Γουίλφορντ, ζει η Μπουρζουαζία σε απόλυτη ευημερία, μέσα στη χλιδή και την υπερβολή. Στην ουρά επιβιώνει το «δωρεάν φορτίο», πολίτες τελευταίας διαλογής, σε συνθήκες που θυμίζουν τα ναζιστικά στρατοπέδα συγκέντρωσης. Μέσασε αυτήν την ανέχεια ζει και ο Κέρτις (Κρις Έβανς) που μαζί με τον μέντορά του, Γκίλιαμ (Τζον Χαρτ), προσπαθούν να οργανώσουν μια εξέγερση, αποφεύγοντας τα λάθη άλλων αποτυχημένων προηγούμενων, για να δώσουν ένα τέλος στην τυραννία που δέχονται από τους μπροστά. Τα πράγματα όμως δεν αργούν να ξεφύγουν από τον έλεγχο.

Περι του φιλμ: Είναι τις πάσι γνωστό ότι η Νότια Κορέα τα τελευταία χρόνια είναι στην παγκόσμια φιλμογραφία η κότα που κάνει τα χρυσά αυγά. Τον σκηνοθέτη του φιλμ Μπονγκ Τζουν-Χο τον έχουμε ξαναδεί στo σπουδαίο θρίλερ - περιπέτεια “The Host”(2006) και στο εξαίρετο δράμα μυστηρίου “Mother” (2009). Με το νέο του πόνημα απλά επιβεβαίωσε την φήμη του και δικαίωσε την αναμονή μας.

Το 2013 είχαμε τις 2 πρώτες εκτός συνόρων σκηνοθετικές προσπάθειες των γνωστών Νοτιοκορεατών Κιμ Ζι Γουν και Παρκ Τσακ Γουν με το Last Stand και το Stalker αντίστοιχα.

O Μπονγκ Τζουν-Χο έκανε μετακίνηση του και αυτός προς Χόλιγουντ μεριά δημιουργώντας ενα σφιχτοδεμένο κράμα επιστημονικής φαντασίας, περιπέτειας και κλειστοφοβικού θρίλερ που είναι ένα κοινωνικό μανιφέστο για την αιώνια πάλη των τάξεων.

Στο τεχνικό μέρος τώρα μιλάμε για ένα άρτιο έργο. Η σκηνοθεσία είναι δεμένη και στιλιζαρισμένη, η κινηματογράφηση συναρπαστική, οι σεκάνς κόβουν την ανάσα με εξαίρετο μοντάζ και το φιλμ, ευτυχώς, δεν είναι μόνο αυτό...

Με την βοήθεια της υπερβολικής βίας, που είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο στον κορεάτικο κινηματογράφο (η μάχη με τα τσεκούρια θυμίζει σε πολλά την αφηνιασμένη επίθεση του πρωταγωνιστή του oldboy στους εχθρούς του), επιτρέπει στη δράση να προχωράει και τους χαρακτήρες να εξελίσσονται, με διαλόγους που δεν είναι σχεδόν ποτέ τετριμμένοι, γεμάτοι με απλές αλλά και φιλοσοφικές ιδέες που βρίσκουν αντίκτυπο στον θεατή και φυσικά με πολλά cliffhangers κυρίως στην πορεία από το ένα βαγόνι στο άλλο, όπου οι ανατροπές διαδέχονται η μια την άλλη, είναι μια χορταστική ταινία που μένει στον θεατή μπαίνει στο πάνθεον της κινηματογραφικής επιστημονικής φαντασίας μιας και ενέχει την μάτια ενός οραματιστή δημιουργού

Οι συντελεστές: Το φιλμ είναι βασισμένο στο graphic-novel “Le Transperceneige” των Ζακ Λομπ και Ζαν Μαρκ Ροσέτ και η σεναριακή προσαρμογή έχει την υπογραφή του ίδιου του σκηνοθέτη αλλά και του Κέλι Μάστερσον («Πριν ο Διάβολος Καταλάβει ότι Πέθανες»).

Το καστ είναι πληθωρικό και αρκετά καλές είναι και οι ερμηνείες των ηθοποιών κυρίως των δεύτερων ρόλων. Ο Κρις (Κάπτεν Αμέρικα) Εβανς είναι τοσο Mucho οσο απαιτεί ο ρόλος του, καθότι ο αρχηγός των επαναστατημένων, με μια αρκετά σκοτεινή κι ενδιαφέρουσα πλευρά (ειδικά στο τελευταίο μέρος της ταινίας), η Τίλντα Σουιντον, αγνώριστη σε ένα ακόμη ρόλο που κλέβει την παράσταση, με μια ψεύτικη οδοντοστοιχία κι έναν τρόπο ομιλίας τσαλακώνει την εικόνα της, γι ακόμα μία φορά. Αλλά, κακά τα ψέματα, όλα τα λεφτά είναι ο δημοφιλής κορεάτης ηθοποιός Σονγκ Κανγκ Χο ( thirst , the host, the good the bad and the weird, sympathy for mr vengeance) ο οποίος παίζει ένα ρόλο κλειδί στην εξέλιξη της πλοκής.

http://www.imdb.com/title/tt1706620/?ref_=nv_sr_1

 

...christine